เที่ยวปัตตานีกับฟาอิซ (1)

น้ำพุริมแม่น้ำจะเปิดเฉพาะมีเทศกาล

ด้วยพาหนะที่ใช้เป็นประจำคือ ยานพ่อ กิจกรรมที่มีดูเหมือนจะซ้ำๆ ถ้ามองกันภายนอก สำหรับเราสองคนไม่มีวันไหนที่เราปล่อยให้กิจกรรมที่มีอยู่ให้น่าเบื่อ เรื่องราวต่างๆ จะถูกฟาอิซขีดๆ เขียนๆ ลงในความทรงจำ แต่งแต้มสีสันให้มีชีวิตตามลงไป

ปั่นรอบเมือง ปั่นไปตลาด ปั่นไปร้าน ปั่นไปออกกำลังกาย ปั่นหาห้องเรียน

บางวันเราก็จะใช้ยานลูกในการออกไปทำกิจกรรม ระยะทางไม่ต้องพูดถึง ฟาอิซมีพลังงานมากมายเพียงพอที่จะทำให้ป๋าเหนื่อยล้าในการวิ่งตามได้

การเรียนรู้นอกห้องเรียน ยังคงใช้รูปแบบเดียวกันกับบังซาฟิร คือเรียนและเล่นทุกที่ ที่ไหนที่เราไปเยือนมักจะถูกแฝงด้วยการเรียนรู้เสมอ

การพาฟาอิซออกไปสัมผัสกับวิถีชีวิตก็เพื่อสร้างทักษะในชีวิต และภูมิคุ้มกัน ให้เขาได้เรียนรู้โลก

ริมแม่น้ำปัตตานี

บรรยากาศริมน้ำในช่วงเช้าๆ นอกจากจะมีผู้คนเดิน วิ่ง ออกกำลังกายแล้ว สิ่งที่ฟาอิซให้ความสนใจเป็นพิเศษคือเรือหางยาว ที่ถูกนำมาใช้เป็นเรือวินในแม่น้ำปัตตานี เมื่อมาถึงที่นี่จะถามเสมอว่าเรือมาแล้วยัง

ในบางวันก็จะได้เห็นพี่ๆ กลุ่มนี้มายกกับดักปลาที่วางดักทิ้งไว้ วันไหนพี่ๆ ปั่นจักรยานมาก็จะไถรถตัวเองร่วมกลุ่มด้วยอย่างสนุกสนาน

หลักๆ แล้วเรามักใช้สถานที่นี้ออกกำลังกันเหมือนกับคนอื่นๆ จะมีเพียงบางวันที่จะมานั่งเล่นกันเฉยๆ

ระหว่างที่ถนนถูกปิดใช้เพื่อการใดการหนึ่งของเทศบาลหรือจังหวัด เราสองคนก็มักจะอาศัยโอกาสเก็บภาพต้นไม้ต้นนี้ ตั้งแต่ยังไม่โดนตัดกิ่งก้านเหมือนวันนี้ ความสวยเมื่อวันนั้นกับวันนี้มีความเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยเลย

Central Mosque (มัสยิดกลางจังหวัดปัตตานี)

รูปทรงภายนอกของมัสยิดมีต้นแบบมาจาก ทัชมาฮาล เป็นมัสยิดที่ออกแบบด้วยสถาปัตยกรรมที่สวยงามมีความโดดเด่น และยังเป็นศาสนสถานศูนย์รวมจิตใจของผู้นับถือศาสนาอิสลามในภาคใต้ที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่ง

ผ่านเส้นทางนี้เมื่อไหร่คือต้องแวะ เพราะฟาอิซบอกจะไปละหมาดก่อน

มัสยิดกลางประจำจังหวัด

ย่านเมืองเก่า

ย่านเมืองเก่าจะมีถนนที่มีสำคัญคือถนนฤดี ถนนปัตตานีภิรมย์ และถนนอาเนาะรู ส่วนใหญ่เราสองคนจะแวะเก็บภาพบนถนนอาเนาะรูมากกว่า มีเรื่องราวเล่าให้ฟาอิซฟังเยอะกว่า เช่น บ้านเลขที่ 1 ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว บ้านทรงจีนโบราณ และมังกรพ่นน้ำกับรูปปั้นนักบวชลูบพุงที่ฟาอิซชอบดู

บ้านเลขที่ 1

เรือนรับรองบ้านหลวงสุนทรสิทธิโลหะ

ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว

ตลาดสด

ตลาดเทศวิวัฒน์เป็นตลาดที่เปิดขายทุกวัน ระหว่างทางไปตลาด เราสองคนจะใช้เป็นห้องเรียนหลัก เรียนรู้วิถีชีวิตผู้คนในยามเช้า รูปรสกลิ่นสีที่สัมผ้สได้ในตลาด ฟาอิซจะตามป๋าเข้าตลาดทุกๆ เช้า ก่อนเราจะไปออกกำลังกาย หรือปั่นชมเมืองกัน

ความอยากรู้อยากเห็นอยากลอง จะถูกผันแปรให้เป็นการเรียนรู้แบบซึมซับสำหรับฟาอิซ ทุกอย่างจะอยู่ภายใต้การทำตัวเป็นพี่เลี้ยง และเพื่อนเรียนของป๋า

การหยิบบางครั้งก็เพราะอยากจะกิน

ปลากระเบน

หอยแมลงภู่

แกะ แทะ ชิม ลองกันไป

กำแพงศิลปะ เป็นอีกที่ที่ฟาอิซชื่นชอบ

กังหันชัยพัฒนา ก่อนเข้าตลาด

หอดูนก

เป็นที่ให่ป๋าเพิ่งจะรู้ตอนหาที่เรียนรู้ให้กับบังซาฟิร ก็กลายเป็นที่เรียนรู้ ศึกษาธรรมชาติอีกที่ที่ไม่ไกลจากบ้านนัก อยู่ในบริเวณมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี

เดินทรงตัวในทางเดินที่แคบ

สัมผัสดินที่เข้าใจว่าคือก้อนหิน

ปีนบันไดขึ้นด้วยตัวเอง

หัดลงบันไดต้องช่วยบอกขั้นตอน

ไม่มีกลัวความสูง อาจจะมีความตื่นเต้นเล็กน้อย

ปัจจุบันนี้มีการปรับปรุงสภาพธรรมชาตืแบบเดิมๆ หายไปหมด

สกายวอล์ค

จุดเช็คอินยอดฮิตอีกแห่งของปัตตานี แรกๆ พวกเรามาเดินที่นี่มีแต่ขยะ ในช่วงหลังๆ เริ่มจะดีขึ้นมาเล็กน้อย

ที่นี่จะให้ดีมาช่วงเช้าๆ คนจะน้อย จะได้เดินคุยและเล่าเรื่องธรรมชาติให้ฟาอิซได้ฟัง มีทั้งนก ปลา ทะเล และอื่นๆ ที่สามารถหยิบยกมาเป็นบทเรียนในวันนั้นๆ ได้

หอยดูนกของสกายวอล์ค

ตามสไตล์ป๋า คือลูกต้องช่วยเหลือตัวเอง