2 สิงหาคม 2017 ใครๆ ก็อยากจะขับรถไปส่ง เพราะกลัวเราสองคนจะเปียกฝน หลังจากที่ฝนกระหน่ำมาสองวันติดกัน ป๋าก็ยืนยันอย่างเดียวว่าขอปั่นไปเอง ออกเช้าหน่อยเผื่อเวลาไว้เยอะๆ ฝนตกหนักก็แวะจอดหลบได้ เพราะไม่รีบเร่งเท่าไหร่ รถไฟออกบ่ายโมงครึ่งโน้น 08:00 น. เราออกจากบ้าน ปั่นเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ ผ่านเส้นทางที่ฟาอิซเคยวิ่งเล่นก็จะยกมือส่งสัญญาณร่ำลา ท้องฟ้ายังคงแจ่มใสยังไม่มีเมฆฝน ที่แรกที่เราแวะคือร้านสะดวกซื้อปั๊มปตท. ก่อนจะออกพ้นตัวเมืองปัตตานี ได้ขนมขบเคี้ยวไว้กินระหว่างทางสองคน ปั่นไปเล่นกันไปคุยกันบนยานพ่อ ทักทายวัว และนก ส่งเสียงร้องเรียกแกะกับแพะระหว่างทาง ถึงตลาดนัดบ่อทองเราก็แวะร้านสะดวกซื้ออีก ป๋ารู้สึกคอแห้งอยากได้เกลือแร่ ฟาอิซคว้าขนมอีกหนึ่งถุง เดินกินอยู่หน้าร้านทุกสายตามองมาที่เราสองคน มีน้าผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหาและบอกกับป๋าว่าเคยเห็นป๋าปั่นพาลูกนั่งจักรยานในเมืองและระหว่างทางหลายปีแล้ว ป๋าก็ตอบว่าอาจจะเป็นป๋าก็ได้แต่คนนั่งวันนี้เป็นน้อง เพราะเมื่อหลายปีก่อนป๋าพาบังซาฟิรมาเที่ยวปัตตานี ไปไหนมาไหนพวกเราก็ไปจักรยานกันตลอด น้าผู้หญิงคนนี้ถามต่อว่าแล้วนี่กำลังจะไปไหนกัน ป๋าบอก...