Bike with son

น้ำพุริมแม่น้ำจะเปิดเฉพาะมีเทศกาล ด้วยพาหนะที่ใช้เป็นประจำคือ ยานพ่อ กิจกรรมที่มีดูเหมือนจะซ้ำๆ ถ้ามองกันภายนอก สำหรับเราสองคนไม่มีวันไหนที่เราปล่อยให้กิจกรรมที่มีอยู่ให้น่าเบื่อ เรื่องราวต่างๆ จะถูกฟาอิซขีดๆ เขียนๆ ลงในความทรงจำ แต่งแต้มสีสันให้มีชีวิตตามลงไป ปั่นรอบเมือง ปั่นไปตลาด ปั่นไปร้าน ปั่นไปออกกำลังกาย ปั่นหาห้องเรียน บางวันเราก็จะใช้ยานลูกในการออกไปทำกิจกรรม ระยะทางไม่ต้องพูดถึง ฟาอิซมีพลังงานมากมายเพียงพอที่จะทำให้ป๋าเหนื่อยล้าในการวิ่งตามได้ การเรียนรู้นอกห้องเรียน ยังคงใช้รูปแบบเดียวกันกับบังซาฟิร คือเรียนและเล่นทุกที่ ที่ไหนที่เราไปเยือนมักจะถูกแฝงด้วยการเรียนรู้เสมอ การพาฟาอิซออกไปสัมผัสกับวิถีชีวิตก็เพื่อสร้างทักษะในชีวิต และภูมิคุ้มกัน ให้เขาได้เรียนรู้โลก ริมแม่น้ำปัตตานี บรรยากาศริมน้ำในช่วงเช้าๆ นอกจากจะมีผู้คนเดิน วิ่ง ออกกำลังกายแล้ว สิ่งที่ฟาอิซให้ความสนใจเป็นพิเศษคือเรือหางยาว ที่ถูกนำมาใช้เป็นเรือวินในแม่น้ำปัตตานี เมื่อมาถึงที่นี่จะถามเสมอว่าเรือมาแล้วยัง ในบางวันก็จะได้เห็นพี่ๆ กลุ่มนี้มายกกับดักปลาที่วางดักทิ้งไว้ วันไหนพี่ๆ ปั่นจักรยานมาก็จะไถรถตัวเองร่วมก...

ลิกอร์ (Ligor) หรือลือฆอ ที่ชาวแหลมมลายูเรียก ตัวป๋าเองก็เรียกชื่อนี้มาตั้งแต่เด็กๆ ชื่อ " นครศรีธรรมราช " น่าจะมาจากสร้อยพระนามของปฐมกษัตริย์ ในยุคที่ปกครอง นครศรีธรรมราช คือพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช คํานี้ แปลความได้ว่า "นครอันงานสง่าแห่ง พระราชาผู้ทรงธรรม" และธรรมของราชาแห่งนครนี้ก็คือ ธรรมแห่งพระพุทธศาสนา  ถ้าจะเล่าเรื่องนี้คงต้องศึกษาและร่ายกันยาวเลยทีเดียว ทริปนี้พวกเรา (หมายถึง อาเยาะห์ต่วน ฟาอิซและป๋า) อยากจะปั่นเที่ยวย้อนรอยเมืองลือฆอ โดยมี บังดี้ Pakdee Pitsuwan เป็นผู้ปั่นนำชม พร้อมเล่าเรื่องเมืองเก่าให้พวกเราฟัง จุดเริ่มต้นของพวกเราเริ่มจากบ้านบังดี้ ปอเนาะบ้านตาล (Pondok Bantam) ซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองราวๆ 12 กิโลเมตร ก่อนออกได้ส่งข้อความนัดป้าจ๊อด ผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งที่ป๋าและม่ามี้รู้จักว่าเรากำลังจะเข้าเมือง ช่วงนอกเมืองก็ไม่พบปัญหาใดๆ พอใกล้เข้าเมืองพวกเราเริ่มพบปัญหามารยาทจากรถสองแถว นอกจากขับจอดปาดหน้าพวกเราแล้วยังเบรคจอดรับส่งผู้โดยสารขวางทันที ทำให้บังดี้เกือบชนท้ายรถสองแถวสองสาม...