บทความ

B2S: ตำรวจใจดีปล่อยไฟเขียวให้

รูปภาพ
เช้าของวันที่ 1 มิถุนายน 2016 เราออกจากบ้านแดดเปรี้ยงไม่มีท่าทีว่าฝนจะตก ออกปั่นมาได้ 3.2 กิโลเมตรก็ติดไฟแดง ฝนปรอยๆ ก็จอดหยิบเสื้อกันฝนรีบใส่กันจนเสร็จ  ฟ้าร้อง ฝนเทอย่างแรง มองหาที่จอดหลบฝนกันสิครับ ว่าแต่จะไปหลบที่ไหนดี ตืิไฟแดงถนนใหญ่ไม่มีที่หลบ ที่หลบฝนยังอีกไกลคงต้องลุยฝนไปก่อน ระหว่างตอนที่กำลังใส่เสื้อกันฝน เห็นไฟเขียวเปิดประมาณ 15 วินาทีแล้วก็แดง (คาดเดาเอา) พอใส่เสร็จ ไฟเขียวก็เปิดอีกครั้ง ปั่นออกตัวมาพ้นแยกก็ไฟแดงทันที  (มารู้ทีหลังว่าลุงตำรวจตั้งใจให้เราออกตัวเพื่อหลบฝน) ถึงป้อมตำรวจลุงตำรวจก็ออกมาโบกให้เราสองคนหลบฝนกันก่อน "หลบครับหลบฝนก่อน" เสียงของลุงตำรวจ  ฝนเม็ดใหญ่เทลงมาอย่างแรง จริงแล้วก็ไปต่อได้เพราะใส่เสื้อกันฝนแล้ว แต่เราเลือกที่หลบ  พอใส่เสื้อกันฝนเรียบร้อย เสียงเร่งตามมา "ป๋าไปเลย ป๋าไปเลย ไฟเขียวแล้ว" เห็นตำรวจใกล้ๆ เกร็ง นั่งห่างๆ ไม่กล้าเข้าใกล้ เอาไงดีหว่า ตำรวจเต็มไปหมด มีแท็กซี่ชนแล้วหนีผ่านมาทางนี้ ซาฟิรเลยได้ดูว่าลุงตำรวจจะจัดการยังไง ลุงยืมเสื้อฝนซาฟิรไปจัดการแท็กซี่สะด้วย ...

เหตุแห่งความคิดถึง

รูปภาพ
ทริปนี้เกิดจากต้นเหตุความคิดถึงของบัง ด้วยเหตุที่บังหยิบเรื่องราวที่เขียนไว้บน www.bikewithson.com ตอน "กลางดง เจ็ดสาวน้อย" ไปเขียนรายงานส่งครูที่โรงเรียน ทำให้แรงกระเพื่อมของความคิดถึงของพวกเรามีมากถึงมากที่สุด บังเฝ้าเว้าวอนให้หม่ามี๊บอกให้ป๋ามากรุงเทพฯ อยากจะได้บรรยากาศแบบในเรื่องที่ส่งเขียน ใกล้วันเดินทางข่าวพายุเข้าก็โถมเข้ามา ข่าวโควิดระลอกใหม่ก็โถมเข้ามาซ้ำ แต่ยังห่างไกลจากตัวเรา สองจิตสองใจอยู่หลายวัน สุดท้ายตัดสินใจเลือกเดินทาง เลือกที่จะเผชิญปัญหาเอา กำหนดวันเดินทางครั้งแรกเป็นวันที่ 24 ธันวาคม 2563 แต่ด้วยกรมอุตุนิยมวิทยาออกข่าวเรื่องพายุเข้าไทยหนักในวันนั้น ทำให้หม่ามี๊เลื่อนตั๋วเดินทางมาให้ป๋าเป็นวันที่ 23 ธันวาคม 2563 แทน เช้าวันเดินทางเราออกจากบ้านราวๆ 8 โมง เผื่อเวลาเดินทางไว้ก่อนเพราะเราต้องปั่นจักรยานไปต่อรถไฟที่สถานีโคกโพธิ์ ฝนตกระหว่างทาง ยางรั่ว หรืออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ เราจะได้มีเวลาเหลือให้คิดแก้ปัญหาได้ง่าย แวะปั๊มหลังพ้นตัวเมืองเพื่อเติมน้ำตาล แล้วออกปั่นไปเรื่อยๆ ปั่นมาได้ราวๆ 16 กิโลเมตรช่วงบ้านดอนยาง เห็นถนนเปียกน้ำรีบมองหาร้านข้างทางถามหาเสื้อกันฝ...

เที่ยวในเมืองปัตตานี (1)

รูปภาพ
ตอน อยากผูกเปลนอนเล่น หลายทริปแล้วที่ออกไปมักจะไม่ค่อยได้ใช้เปลผูก ตั้งแต่ได้เปลจากลุงนัยให้มาตอนไปทริปบอกรักสวนกงครั้งที่ 4 เคยผูกแค่ครั้งเดียวที่อุทยานแห่งชาติเภตรา จ.สตูล แต่ได้นอนเล่นไม่นานเพราะฝนตก ป๋าเลยชวนฟาอิซให้ปั่นจักรยานไปเอง เพื่อฝึกความอดทน และการทำงานกันเป็นทีม ไปผูกเปลนอนเล่นรับลมที่ท่าเทียบเรือร้างปัตตานี เช้าวันเสาร์ที่ 21 พฤศจิกายน 2563 วันนี้ trash hero มีกิจกรรมเก็บขยะ เราตื่นสายไปไม่ทีน ฟาอิซเลยเลือกที่จะไปกางเปลนอนเล่น เราออกจากบ้านด้วยจักรยานคนละคัน ใช้เส้นทางปั่นผ่านศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ตัดเข้าถนนนาเกลือที่มีรถลาแล่นไปมาเยอะกว่าในเมือง ผ่านตลาดสะพานปลา ถึงหัวโค้งใกล้หังหันลมไฟฟ้า แวะเพิงร้านขายอาหารเฉพาะมื้อเช้า ซื้อข้าวยำ ขนมปาแป และขอปันน้ำจากแม่ค้ามาหนึ่งขวด ผ่านโรงงานปลากระป๋องสามแม่ครัว เลี้ยวขวาทางไปแพเบอร์ 4 ก่อนถึงท่าเทียบเรือจะมีรั้วกั้นห้ามบุคคลภายนอกเข้า และมีคนเฝ้าอยู่ ด้วยความที่เราเคยมาหลายครั้งแล้ว เราจึงทักทายกับคนเฝ้า แล้วปั่นเข้าช่องเล็กๆ ที่สองล้อพอเข้าไปได้ วันนี้ม...

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้